Obecne czasy są okresem globalizacji, która wpływa na wszystkie dziedziny życia. Nie patrzymy już tylko na politykę czy gospodarkę z perspektywy globalnej, ale także na podróże, gdzie najdalsze zakątki świata stają się coraz bardziej dostępne na wakacyjne wyjazdy. Ten proces globalizacji obejmuje także sferę duchowości, gdzie inspirujące elementy z różnych religii są łączone, tworząc zróżnicowane filozofie, które mają korzenie nie tylko w różnych gałęziach chrześcijaństwa, ale także w religiach wschodnich.
Kiedyś byłem skłonny odrzucać Biblię jako niepewną zgodnie z zasadami "wyższego krytycyzmu". Potem jednak dokładnie przeanalizowałem ją, zupełnie niezależnie od wszelkich ludzkich teorii i przekonań. Te studia bardzo mnie oświeciły i całkowicie zmieniły moje postrzeganie Świętej Księgi. Teraz ufam jej całkowicie.
Jedynie osoby o mocnej, żywej wierze w Boga Wszechmogącego i Jego Syna Jezusa mogą być zainteresowane treścią cytowanego tekstu. Dla osób wierzących w ewolucję, te słowa nie mają większego znaczenia, ponieważ wydają się być naturalnym przebiegiem wydarzeń, a nie rezultatem Bożej interwencji w sprowadzenie błogosławieństwa na świat. Dla zwolenników tzw. "wyższego krytycyzmu" odwołanie się do relacji Boga z Abrahamem wydaje się absurdem, ponieważ uważają oni opisane w Księdze Rodzaju wydarzenia za nonsens pisany wiele lat po śmierci Mojżesza.
Wspólnota chrześcijańska jest zgodna w przekonaniu, że kompleks objawień Bożych został przekazany ludzkości poprzez naród izraelski. Aby zrozumieć to dogłębnie, warto odwołać się do rozważań apostoła Pawła, który zastanawia się nad znaczeniem bycia Żydem oraz wartością obrzezania. Podkreśla on, że znaczenie to jest ogromne z wielu powodów, ale przede wszystkim dlatego, że to właśnie Żydom zostały powierzone „słowa Boże” (Rzym. 3:1‑2 BT). Te słowa odnoszą się do Bożych planów zarówno tych teraźniejszych, jak i przyszłych.
Po 40 latach wędrówki po pustyni, Mojżesz przed wejściem do Kanaanu dokonuje pewnych podsumowań, zwraca uwagę na najważniejsze aspekty Zakonu czy też przestrzega Izraela przed grzechami. Jest to dość szczegółowo przedstawione w pierwszych rozdziałach 5 Mojżeszowej. W tym kontekście pada zapowiedź wejścia Izraela do Kanaanu z Bożym błogosławieństwem.
Nigdy nie należało spodziewać się wiecznych mąk, to zdecydowanie nie była wola Boga. Wyrok dla ludzkości brzmiał: "Umierając, umrzesz" i nigdzie nie było mowy o wiecznym cierpieniu (1 Mojż. 2:17; Ezech. 18:4). Bóg zamierzał, że jego postępowanie z ludźmi stanie się wzorcem dla całego wszechświata – zarówno duchowego, jak i materialnego.
