Gdy Jezus narodził się w Betlejem Judzkim, za czasów panowania króla Heroda, z dalekiego Wschodu przybyli mędrcy do Jerozolimy, zadając pytanie: "Gdzie można odnaleźć nowo narodzonego króla Żydów? Widzieliśmy bowiem gwiazdę, która wskazała nam drogę, i przybyliśmy, aby oddać mu nasz szacunek" (Ewangelia Mateusza 2:1-2). Kto byli ci tajemniczy mędrcy? Nie możemy tego jednoznacznie stwierdzić. Nasze jedynie źródło informacji opiera się na tradycji, która nie zawsze jest pewna, ani wiarygodna. Możemy także wnioskować na podstawie wydarzeń biblijnych.
W przypadku Marii, anioł objawił jej Plan Boga na długo przed tym, jak poznała Józefa: "I oto masz począć w łonie i urodzisz syna oraz nadasz Mu imię Jezus" (Łuk. 1:31). Maria z kolei zapytała anioła: "Jak to się stanie, skoro nie mam męża?" (Łuk. 1:34). Natomiast w przypadku Józefa, sytuacja miała miejsce, gdy już byli parą: "A narodzenie Jezusa Chrystusa działo się tak: Maria, Matka Jego, była zaręczona z Józefem, a zanim przyszli razem, okazało się, że była brzemienna z Ducha Świętego" (Mat. 1:18).
Kiedy Bóg wezwał naród Izraela z Egiptu, miał zamiar nawiązać przymierze poprzez Mojżesza. To przymierze obiecywało, że jeśli Izraelici będą przestrzegać Bożego Zakonu, unikną potępienia i otrzymają życie wieczne. Jednak nieprzestrzeganie tego przymierza wiązało się z karą śmierci. Mimo starań Izraelitów, którzy starali się żyć zgodnie z Zakonem, nadal umierali tak samo jak inni ludzie
Należy zrozumieć, że przymierze Boga z Adamem, obiecujące życie wieczne, bazowało na doskonałości Adama, którą stworzenie Boże uważało za wzorcową. To przymierze wymagało od człowieka zachowania tej doskonałości poprzez posłuszeństwo Bogu. Jednak szatan, w postaci węża, uwiodł pierwszych ludzi do jedzenia owocu, którym zostali zakazani. To spowodowało upadek ludzkości.
Kiedy nasi przyjaciele mówią nam, że pewne słowa przecinają im serce, lub że pewne doświadczenia niszczą ich serca, używają one metafory, podobnie jak jest to w przypadku niektórych fragmentów Pisma Świętego
W przeszłości wielu z nas nie do końca zrozumiało znaczenie tych słów jako "wielkiego zbawienia", myśląc, że odnoszą się one jedynie do nielicznych "wybranych" świętych, którzy podążają śladami naszego wielkiego Odkupiciela. Nie jest to zaskakujące, gdyż bliższe poznanie Słowa Bożego objawia nam, że Jego drogi i plany są wyższe niż nasze, tak jak niebo jest wyżej od ziemi
Wielu ludzi wyraża zastrzeżenia co do nauki o zmartwychwstaniu. Twierdzą, że byłoby to niemożliwe dla Boga, aby wskrzesić umarłych, jeśli rzeczywiście umarli. Słyszymy także, że jeśli spełnią się słowa naszego Pana, że wszyscy z grobów wyjdą, to ziemia byłaby tak zaludniona, że ludzie musieliby stać w wielu warstwach na całej planecie, nie mając wystarczająco miejsca. Istnieje również argument, że nie byłoby możliwe dostarczenie takiej liczbie ludzi pożywienia i odzieży. Nauka o zmartwychwstaniu jest często uważana za sprzeczną z prawami natury.
Niezależnie od naszych dotychczasowych przekonań, jako poszukiwacze prawdy powinniśmy dążyć do oczyszczenia naszych umysłów z wszelkich uprzedzeń i fałszywych przekonań. Co więcej, ufam, że jako mieszkańcy tego błogosławionego kraju, który Bóg wyróżnił, oraz jako ludzie posiadający pewne zrozumienie Jego błogosławionej Księgi, Biblii, mamy obowiązek szanować ją jako Boskie objawienie, które może wzbogacić nas w duchową mądrość.
W tym kontekście nauk podstawowych, które wg Pawła, Zbór w Jerozolimie powinien doskonale rozumieć i być w nich wyćwiczony, pojawia się nauka o chrzcie (lub wg Biblii Warszawskiej – „obmywania”) – Hebr. 6:2. Co apostoł chciał przez to wyrazić?
Mateusz rozpoczyna rodowód od Abrahama, który jest fundamentem genealogii Izraela. Po wielu wiekach, kiedy Izrael stał się już narodem, Pan Bóg przedstawia się Mojżeszowi jako "Jam jest Bóg ojca twego, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba"
